کد مطلب:763 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

ارتباط و دوستي قبل از ازدواج،براي شناخت چه ايرادي دارد؟

1 دوستيها و معاشرتها و عشقهايي كه معمولاً ميان دختران و پسران پديد مي آيد غير اصيل و كاذب است و انگيزه ي آن ارضاء غريزه ي جنسي است بنابراين پسران و دختران كه به شرافت و اصالت و شخصيت انساني خويش علاقمند و پاي بند مي باشند و گوهر عفت و پاكي خويش را به هيچ قيمت از دست نمي دهند لازم است كه اين عشق ها و دوستيهاي بي اساس خويشتن را بر حذر دارند و گلو چرب زبانيها و تظاهر ديگران را به دوستي و عشق نخورند و بدانند كه اين احساسات زودگذر، عميق نيست.
2 مسأله ي ازدواج مسأله ي زندگي است و در اين مسئله بايد كاملاً دورانديشي و صلاح و شايستگي را در نظر داشت در درجه ي اول بايد به ديانت و اصالت طرف توجه كرد در صورتي كه طرف داراي فضيلت و پاكي است و نقاط ضعف اعتقادي و اخلاقي ندارد به ازدواج با وي تن داد و در اين زمينه اندك كوتاهي و سهل انگاري ممكن است انسان را به هلاكت و بدبختي ابدي گرفتار سازد زيرا سرنوشت انسان از نظر خوشبختي و بدبختي ارتباط مستقيم با صلاحيت و شايستگي همسر دارد. و نه تنها اين مسأله به سعادت دختر و پسر مربوط است كه در نسلهاي انسان هم اثر مي گذارد في المثل ازدواج با پسري كه شرابخوار است باعث مي شود كه الكل در نسل هاي آنان هم اثر بگذارد و بر اين اساس دختر و پسر نبايد در موقع ازدواج تحت تأثير شرايط موقت و عشقهاي ناپايدار و دوستيهاي غير اصل قرار گيرند و سعادت و رستگاري ابد خود و نسلهاي بعد خويش را فداي دوستي احياناً موقت و چند روزه نمايند و موجبات بدبختي خويش را به دست خويش فراهم سازند. با اين نكته توجه شود كه اگر اشتباهاً با كسي طرح دوستي ريخته شود نخست درباره اش بايد تحقيق به عمل آورد اگر اصالت و ديانت او روشن شد و به وي پيشنهاد ازدواج بايد كرد اگر آمادگي براي ازدواج پيدا كرد با وي ازدواج نمود و اگر هدفش اين بود كه به دوستي و رفاقت تنها ادامه دهد اين كاري گناه و غير مشروع است و نشانه سوء استفاده و هر چه زودتر بايد از وي فاصله گرفت و ذهن خود را از علاقه ي وي منصرف ساخت و از خدا خود است همسري شايسته كه داراي اصالت و ديانت است نصيب كند.

( بخش پاسخ به سؤالات )

ـــــــــــــــــــــ
1 ـ سوره زخرف، آيه 71.
2 ـ صحيفه سجاديه، دعاي مكارم الاخلاق، همچنين انتهاي كتاب مفاتيح الجنان.
3 ـ مستي 5 گونه است: 1، 2، 3، 4، 5. مستي جواني، ميزان الحكمه.
4 ـ
5 ـ
6 ـ نهج البلاغه
7 ـ سوره مؤمنون.
8 ـ سوره توبه، آيه 51.